Şimdi kulağa boş gelse de, 100 yıl önce bu topraklar esaret altındaydı. Nazımın destanında (*) yazdığı gibi, Göller, denizler, köprüler ve insanlar esaret altındaydı. Gelinlerin ırzına geçip çocukları öldürüyorlardı. Ve elbette memlekette; Buna razı olmayanlar da vardı. Dövüşüyorlardı köle olmamak…